گفتم چو کمان گشتم از قوس دو ابرویت

                                   گفتا چــه کنـم جـانـا بــا دیـده خــونبارم

گفتم ز هوای دل آغوش تو شد محرم

                                   گفتا به سراپایت هم برگـم و هـم خـارم

گفتم ز غم عشقت مجنون جهان گشتم 

                                گفتا که به کوی تــو ســرگشته و بیــمارم

گفتم که اسیرم من بر سلسله مویت 

                                 گفـتا که صـــدای عشق بشنو ز دل زارم

گفتم که من دلخـون شهدم به عطا باشد

                                    گفتـا کــه عطـایـم من بر سینه دلدارم